- دهان آلای(شِ کَ شِ کَ تَ / تِ)
دهان آلاینده. که دهن را آلوده سازد. (یادداشت مؤلف) :
نیست بر من روزه در بیماری دل زان مرا
روزه باطل می کند اشک دهان آلای من.
خاقانی
نیست بر من روزه در بیماری دل زان مرا
روزه باطل می کند اشک دهان آلای من.
خاقانی
